مضرترین روش استفاده از هدست چیست؟

در شرایط عادی، صدا از دو طریق وارد گوش داخلی شده و به مرکز شنوایی می رسد، یکی هدایت هوا و دیگری هدایت استخوانی. در این فرآیند، عوامل اصلی آسیب رساندن به گوش عبارتند از: میزان صدا، مدت زمان گوش دادن، فشردگی گوشی، حجم نسبی (محیطی).
هدفون نیمه در گوشتأثیر کمی روی گوش دارند زیرا فضای بسته ای با گوش ایجاد نمی کنند، بنابراین صدا اغلب نیمی به داخل گوش و نیمی از آن خارج می شود. بنابراین، اثر عایق صوتی آن اغلب خوب نیست، اما برای مدت طولانی متورم نخواهد شد.
هدایت استخوانیبسیار کمتر مضر است زیرا هر دو گوش را باز می کند و از جمجمه برای پخش مستقیم صدا استفاده می کند. با این حال، حتی هدفون های رسانای استخوانی نیز نمی توانند صدا را تا حد زیادی روشن کنند، که باعث تسریع از بین رفتن حلزون گوش می شود. این طراحی، هیچ هدفونی با سر طولانی ورم نقایص ناراحتی، حداکثر آویزان گوش کمی دردناک وجود خواهد داشت.
هدست بالای سرمعمولا دارای دو بالشتک برای کاهش فشار روی گوش و احساس حجم متوسط ​​است. حریم خصوصی صدای آن ممکن است خیلی خوب نباشد، افراد نزدیک نیز ممکن است صدای بلندگوی شما را بشنوند، وکیفیت صداممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. این هدست برای استفاده طولانی مدت و اخیراً یا نیاز به استفاده از هدست برای دفتر کار مناسب است.
هدفون داخل گوش. برخی اصرار دارند که هدفون های داخل گوش همه صدا را به پرده گوش منتقل می کنند، بنابراین آسیب زیادی به سیستم شنوایی وارد می کند، در حالی که برخی دیگر اصرار دارند که چون هدفون های داخل گوش نقش حذف کننده صدای غیرفعال را ایفا می کنند، افراد به موسیقی گوش می دهند. هدفون های گوش با صدای کمتر، اما از شنوایی محافظت می کنند. ولوم نسبی (محیطی) به این معنی است که در یک محیط پر سر و صدا، صدا به طور ناخودآگاه افزایش می یابد. این وضعیت حفظ صدای بالا بدون اینکه متوجه شوید به منظور دستیابی به سازگاری با صداهای خارجی، بیشترین احتمال آسیب به گوش را دارد.
نوع داخل گوش یک فضای بسته است و فشار داخل گوش ناگزیر از هدست باز بیشتر است، بنابراین تاثیر نوع داخل گوش روی گوش بیشتر از هدست باز و بیشتر از آن است. آویز گوش و بزرگتر از نوع هدایت استخوانی است.